Nicolaus Gerhardus Viëtor , werd op 2 December 1911 geboren te Assen. Hij bezocht de school aan de Stegeweg, nu Sluisstraat, en ging op zijn zestiende jaar naar de zeevaartschool, daarna bracht hij het tot

derde stuurman op de grote vaart. Na zijn huwelijk in 1934 gaf hij het varen op en kwam bij de politie in Den Haag. In 1940 deed hij zijn intrede als gemeenteveldwachter in Tiendeveen, een jaar later werd hij chef van de politie in Beilen, bij de reorganisatie hoofdwachtmeester en in Maart 1944 moest hij onderduiken.

Na de bevrijding keerde hij terug als districtscommandant van de B.S., daarna trad hij op als hoofd van de P.O.D. in het district Beilen-Westerbork. En op 29 Juli j.l., de verjaardag van Prins Bernhard, maakte een auto-ongeluk een eind aan zijn leven.

Dat is, in korte trekken, het droog relaas van zijn leven. En wie dit leest, herkent den waren Viëtor niet. Want dit had het levensrelaas van zovelen kunnen zijn, en hij was één uit velen.

Dat heeft Tiendeveen ondervonden. Het jaar, daar doorgebracht, is misschien het mooiste en beste jaar uit het leven van Viëtor geweest. Hij kende zijn volkje daar, in die uithoek van de gemeente, beter als geen ander, hij was hun vriend en raadsman, hun beschermer en opvoeder, alles tegelijk en werd er gewaardeerd als geen ander.

Toen heeft Beilen hem leren kennen, in bezettingstijd.

De Joden uit Beilen zijn allen terug : het is het werk van Viëtor. Van de piloten, die in Beilen neerkwamen, zijn verschillende door hem gered en verder geholpen. Voor steun aan onderduikers, bonkaarten,

vervalsing van persoonsbewijzen kon men bij Viëtor terecht.......

Maar de dood, die niet vraagt, of iemand gemist kan worden, maakte op een tragische wijze aan dit werkzaam leven een einde. Met hem is een scherpzinnig politieman en een vurig vaderlander heengegaan.

De begrafenis zal plaats hebben op Woensdag 4 Juli a.s. te Beilen, niet vanuit hotel Prakken, zoals eerder werd gepubliceerd, maar vanuit de Ned. Hervormde Kerk. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en het valt ons moeilijk om daarin te berusten. Maar het leven gaat door, het leven is hard, het werk ligt te wachten en er zullen mensen gevonden moeten worden, die dat van Viëtor overnemen. Dat wij allen door mogen gaan in Beilen in de geest van gestrengheid en rechtvaardigheid, die hem eigen was en die gebaseerd was op een grote naastenliefde.

En dat God zijn jonge vrouw en zijn kind moge troosten.

Anne de Vries,

 

 

   

Uit de grote belangstelling bij zijn begrafenis bleek wel dat hij een geliefd persoon was bij de bevolking.

Met gewaagde acties heeft hij vele mensen helpen onderduiken in de oorlog.

In 2018 kreeg de familie postuum de Yad Vashem onderscheiding voor zijn hulp aan onderduikers.

Het plein ingesloten tussen Perkstraat, Kerkstraat en Julianastraat in Beilen werd het Viëtorplein.

Besloten werd om het bevrijdingsfeest nu te houden op de verjaardag van Koningin Wilhelmina, 31 augustus.

Nu 75 jaar geleden werd met de voorbereidingen voor dit feest begonnen.

 

 

Ophalen van takken lijsterbes voor versiering van wagens en bogen.

 

 

Kinderen met een kleine 'wagen'                        Ringsteken.